ആത്മഹത്യ കുറിപ്പല്ല..

പിറകില്‍ പാതകള്‍ മാഞ്ഞു, 
മുന്നില്‍ ഒരു കാട് പിറക്കുന്നു. 
ഞാനൊരു മരമായി മാറുന്നു 
മൂത്ത കൊമ്പില്‍ തണല്‍ആയി
കയറൊരുങ്ങുന്നു.

അങ്ങിനെ
ഇലകളും പക്ഷികളും  ഞാനും
ഏകകമാകുന്നിടത്തു
ശ്വാസമൊരുഅശ്ലീലമാകുന്നു. ഈ ഞാരിലൂടെ വലിഞ്ഞു കയറണം 
വ്യസനങ്ങൾ വിഴുങ്ങിയ വിത്തിലേക്ക്.

അല്ല ഇതെന്റെ ആത്മഹത്യ കുറിപ്പല്ല..
ഞാൻ തന്നെയാണ് കാറ്റും മഴയും- 
എന്ന ചീകി ഒതുക്കല്ലാണ്...