പറക്കുകയാണ് ഞാന്‍,നീ വലിച്ചെറിഞ്ഞ ചുംബനങ്ങള്‍ക്ക്
മുകളിലൂടെ..
ഇനി മുറിച്ചെടുത്ത ഞെരമ്പുകള്‍ മാത്രം.
നീട്ടി വലിക്കുകയാണ് ഞാന്‍... ..
വിസ്പോടനങ്ങളുടെ-
വിസ്പോടനങ്ങളുടെ-
രക്ത കോശങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള,
ശ്വാസ കണങ്ങളെ പുറത്താക്കി .
ശ്വാസ കണങ്ങളെ പുറത്താക്കി .
ഒരിക്കലും ഒരു ആകാശം,
പിറക്കാത്ത ലോകത്തിലേക്ക്‌..
പിറക്കാത്ത ലോകത്തിലേക്ക്‌..
പ്രാക്തന ചരിതത്തില്‍ നിന്നും-
വിറങ്ങലിച്ച കണ്ണുകളെ,
നീ പെറുക്കി എടുത്തപോഴൊക്കെ,
ഓരോ കാറ്റും കയര്‍ത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
ലോഹ യുഗത്തില്‍ പിറന്നവന്,
ശിലായുഗത്തില്‍ നിന്നും പ്രണയിനി.
അവര്‍ വരച്ച വീഥി ഉപേക്ഷിച്ച ആടിന്,
മഴ കൊണ്ടൊരു ഗീതകം.
അഗ്നിമലകള്‍ വിഴുങ്ങിയ-
ഞാന്‍ നീറി വളരുകയാണ്..
മണ്ണ് വിഴുങ്ങിയ പരേതന്റെ,
ചുണ്ടിലൊരു കവിത കുറിച്ച് .....
പ്രാക്തന ചരിതത്തില്‍ നിന്നും-
ഓരോ കാറ്റും കയര്‍ത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
ലോഹ യുഗത്തില്‍ പിറന്നവന്,
ശിലായുഗത്തില്‍ നിന്നും പ്രണയിനി.
അവര്‍ വരച്ച വീഥി ഉപേക്ഷിച്ച ആടിന്,
മഴ കൊണ്ടൊരു ഗീതകം.
അഗ്നിമലകള്‍ വിഴുങ്ങിയ-
ഞാന്‍ നീറി വളരുകയാണ്..
മണ്ണ് വിഴുങ്ങിയ പരേതന്റെ,
ചുണ്ടിലൊരു കവിത കുറിച്ച് .....